Heroes Dutch Comic Con
een standhoudersverhaal
door Heroic Tales
Het zit er weer op. Dutch Comic Con 2019 lente editie. Wij van Heroic Tales hebben weer enorm genoten van een geweldig leuk weekend al waren we alle 5 gebroken nadat de stand weer afgebroken, ingeladen en bij het magazijn uitgeladen was. Nu zien we vaak foto’s van jullie en jullie aanwinsten, maar je ziet weinig ervaringen van de standhouders.
Hoe ziet dat er nu eigenlijk uit een weekend aan de andere kant van de tafel? Hier ons verhaal.
Vrijdag 22 maart
Na een flinke periode van voorbereidingen zoals het regelen van extra voorraad, een prijslijst die een update heeft gehad, onze huurbus en de bezetting van de stand voor 3 dagen is het dan eindelijk zover, de vrijdag voor Comic Con. Gelukkig maar, want een paar dagen geleden was er nog een tramaanslag in Utrecht en zijn er veel onzekerheden geweest over het doorgaan van dit evenement.
Heroic Tales gaat, na het ophalen en inladen van de gehuurde bus, onderweg naar Utrecht Jaarbeurs voor Heroes Dutch Comic Con lente editie 2019. Dit keer zijn Mark en Jordi, waar Jordi voor het eerst achter de stand van Heroic Tales te vinden is, degenen die de stand opbouwen. Geen kleine klus, want 8 meter tafel en een mooie Diagon Alley vitrine, is met 2 personen toch flink doorwerken om toch een beetje op tijd genoeg klaar te hebben gezet voor het aankomende weekend. Alles bij elkaar toch gauw een volle dag werken met 2 personen. Veel mensen staan er niet bij stil, maar wij komen bij aankomst alleen de witte wanden, lege tafels en een paar stoelen tegen.
Nadat de eerste containerlading binnen is kunnen we direct beginnen met de lakens over de tafels heen te leggen en gaan de eerste dozen open om alles netjes neer te leggen. Na een paar keer op en neer lopen is de bus leeg en kan het grote uitpakken beginnen. De uren gaan snel en de vooruitgang lijkt niet echt te willen, maar uiteindelijk krijgt het vorm tot we na een goede 4 uur opbouwen eindelijk een foto kunnen maken van een redelijk presenteerbare stand. Ja, er is nog genoeg werk te doen, maar morgenvroeg om 8 uur staan we weer hier en dan kunnen we met zijn vijven de toverstaffen en Harry Potter replica’s uitpakken en de prijskaartjes op de juiste plek zetten. Tevreden trekken we de zeilen over de stand en vertrekken we weer naar het "zonnige zuiden" van het land en eten we nog een hapje onderweg.
Zaterdag 23 maart
Zaterdagochtend. Het is vroeg. We verzamelen op de afgesproken plek, stappen in of over in de juiste auto's en gaan richting Jaarbeurs Utrecht. Gas erop! Onderweg is het nog even wat wakker worden, maar de sfeer begint al vorm te krijgen. Met de laatste spullen in de hand lopen we naar de ingang voor de dealers de dealerhal van Dutch Comic Con binnen. Daar vinden we, de toen nog onbekende Chantal. Zij en Sharon waren degenen die na een Facebook-oproep mee gingen helpen. Van de vijf mensen zijn er deze keer drie nieuw en die vinden het allemaal spannend. Wat gaat er op hun af komen? Gaan ze het wel goed doen? Gelukkig is Mark, de eigenaar, niet ver weg en zijn er genoeg dingen al uitgelegd. Maar ook voor Mark is het spannend. Drie nieuwe mensen, waarvan Jordi al bekend is vanuit de fangroep Wizard Wear. Sharon heeft hij een paar uurtjes gesproken, maar Chantal niet en dus een complete "wild card" voor hem. Vreemden dus. "Hoe gaat dit lopen?" vraagt hij zich af.
Schijnbaar waren de instructies helder, want veel hoeft er niet gevraagd te worden. En naast Mark zelf heeft ook “Shabby” al veel ervaring en kan hij ook nog genoeg helpen oplossen waar nodig. Al snel op zaterdag is de toon gezet en is bij iedereen met een bakkie koffie zijn werk gaan doen. Ja, we hebben er zin in!
Gelukkig hebben de extra veiligheidsmaatregelen rondom de tramaanslag niet heel erg veel effect op de sfeer in de dealerhal en zie je de mensen die voorbij komen genieten van de cosplayers en lopen te shaken van een handtekening die ze hebben kunnen scoren van Tom “Draco Malfoy” Felton. Jeetje, we zijn wel wat jaloers, maar er zit voor ons wellicht wel iets heel speciaals in de pijplijn.
De verkoop gaat goed. Dat is leuk natuurlijk, want eerlijk is eerlijk we staan een boterham te verdienen, maar de gezellige gesprekken is toch wel heer en meester tijdens zo’n weekend. Mark heeft voor het eerst in 8 cons geen verkoudheid en daadwerkelijk een stem over om mee te praten en dat is toch wel zo fijn. Er komen oude bekenden langs, zowel bezoekers als andere standhouders, en dan praat je ook even bij. Ook Nick, een vast teamlid, komt even hoi zeggen met zijn vrienden en laat ook zijn nieuwe Funko’s zien die hij gescoord heeft. Zelfs een POP! waarvan hij niet wist dat deze bestond.
Ondertussen is het al halverwege zaterdag en zie ik een kleine jongen zijn hand uitsteken die de eigenaar van Heroic Tales nog wilde feliciteren voor zijn 40e verjaardag die een paar weken eerder was. Achter zijn rug om was er een actie opgezet om Mark een extra leuke verrassing te bezorgen voor zijn verjaardag, maar tijdens dit weekend werd hij nog vaak gefeliciteerd en je kon hem er nog om zien stralen!
Dan gebeurt er iets en dan mag even alles vastlopen. Mark ziet een koppel die vaste klant bij hem zijn. Twee schatten van mensen die door haar ziekte hard getroffen zijn. “Ik moet even weg!” is wat de andere vier Mark horen zeggen en zien hem direct naar hen lopen. Deze mensen gaan hem aan het hart en wil even bijpraten met hen. Even maakt het hem niet uit hoe druk het is. Shabby, Chantal, Sharon en Jordi weten prima wat ze moeten doen en maken ook de nodige "Gryffindor boven Slytherin" grappen met cosplayers die in deze kleuren aan de tafel staan. Slytherin wint en er volgen de nodige high fives over de tafel.
We gaan tegen het einde van de dag en Mick, een vaste klant van de webshop, nam even de tijd om Mark de hand te schudden. Erg leuk natuurlijk, want als Harry Potter winkel besef je niet altijd dat er iemand datzelfde pakket weer open gaat maken. Zo’n begroeting maakt het “echt” en dat geeft veel voldoening. Oh! Dat speciale ding, dat nog in de pijplijn zat, had nog maar één struikelblok. Tom Felton zou naar de stand van Heroic Tales komen als hij niet te moe zou zijn. Wat gaaf!!
De laatste mensen lopen voorbij en helaas krijgen wij het nieuws dat Tom te moe was en dat hij terug was gegaan naar zijn hotel. Enorm balen was dat zeg! Dan leggen we het blauwe zeil maar over de stand en gaan snel richting huis om daar het thuisfront nog even te zien voor de ogen dichtvallen na een zware dag. In de gang komen we Mick weer even tegen. Het blijft bij een vriendelijke blik. We zijn moe en de pijn in voeten en rug waren natuurlijk ook niet te voorkomen bij de hele dag staan.
Zondag 24 maart
Zondagen zijn voor cons altijd wat rustiger. Er hoeft niet veel meer gedaan te worden voor we weer “open” zijn voor de vroege vogels en wij doen dan ook lekker op ons gemak. Om je heen zie je alle standhouders ook de “tent” weer openen en rustig nog wat dingen rechtleggen of -hangen.
Zoals voorspeld was de zondag ook erg leuk, maar een stuk rustiger dan de zaterdag. Ineens, uit het niets, zien we Remco en Laura komen. Deze twee vaste leden van het team konden deze editie niet meedoen, omdat de terugkeer van vakantie dat net tegenhield. Toch konden ze het niet laten en komen ze even hoi zeggen en kennis maken met de nieuwelingen achter de stand. Daarna lekker zelf als bezoeker rondkijken wat er te doen is. Groot gelijk hebben ze natuurlijk! Later maken we een groepsfoto en was het jammer dat we Nick, die weer als bezoeker aanwezig was, en Noëll er niet bij hadden.
Voor alles een eerste keer. Op zondag blijft Dutch Comic Con een uur langer open. Het werd al rustig en ook onze nieuwe poging om Tom Felton te zien was mislukt. Dan maar naar de rij om alsnog een handtekening te kunnen halen. Bleek hij net weg te zijn! Terug naar zijn hotel. BALEN!! Want die krabbel had zo mooi gestaan om de Marauders Map met al een aantal andere handtekeningen erop.
Op de terugweg naar de stand zien Mark en Sharon, Chantal voorbij lopen op een raar soort stelten die meer weg leken te hebben van running blades uit de paralympics. Het gaat haar goed af en ze durft zelfs voorzichtig te springen. Het is duidelijk, daar wil ze voor gaan sparen! Zo vet!!
Goed, het is tijd. Het afbreken gaat redelijk vlot en we zijn daardoor snel onderweg naar het zuiden van het land. Jordi en Shabby slaan rechtsaf richting Breda en Chantal, Sharon en Mark linksaf richting Tilburg.
Iedereen was moe, maar we hebben een geweldig weekend gehad met jullie! Wij zien jullie graag weer in november, want onze stand is al geboekt.